Kynologie is de studie omtrent de hond. Het woord Kynologie is afgeleid van het Griekse woord ‘Kynos’ dat hond betekent.
Kynologie betekent leer van de hond.
Bij kynologie worden de honden beoordeeld op de kenmerken die typisch zijn voor het ras. In dit geval dus de duitse herder.
Kynologie is in de volksmond vooral synoniem met de uiterlijke verschijning van de duitse herder. Kynologie is echter een wetenschap, die verder strekt dan enkel “het mooi zijn” en “rondjes lopen” in een showring. Kynologie omvat ook de kennis omtrent: anatomie, fysiologie, voedingsleer, genetica en algemene raskennis.
Om de bouw van de hond zo goed als mogelijk te laten zien moet de hond in stand gezet worden, dan zijn ze het best te beoordelen. (boven en onder belijning plus voor en achterhandshoekingen).
Kortom de hele verschijning van de hond kan zo het beste bekeken worden.
Ook het schotvast maken, meten, gebit controleren controleren van de testikels gebeurd allemaal op de ringtraining.
Vaak moeten de honden er wel eerst aan wennen dat een vreemd persoon, keurmeester, ringmeester, uitbrenger, dierenarts o.i.d. aan ze zit. Deze persoon bevoelt de hond dan helemaal en kijkt naar de tanden.
Heel belangrijk is het dat de honden onder goede begeleiding de ringtraining doen, het goed leren lopen aan de lijn, het goed in stand laten zetten, plus de hele conditie verbeteren. Daarbij kun je zelf ook heel veel doen, zoals zwemmen en fietsen.
Het is allemaal niet zo eenvoudig als ze soms wel eens zeggen of denken.
Om de kynologie goed te beoefenen moeten er heel veel trainingsuren en ontzettend veel tijd in gestopt worden, wil men goede resultaten bereiken.
Daarbij moet de hond ook nog afgericht en aangekeurd worden.
